Tag Archief van: werk

Samen Sta Je Sterker

/in

“Gratis mentale ondersteuning voor iedereen in zorg en welzijn

Wie in zorg of welzijn werkt is er voor anderen. Jij ziet, luistert, helpt en zorgt. Nu je werk door het coronavirus zoveel zwaarder is geworden, willen we jou helpen goed voor jezelf te zorgen en je ruimte bieden om je verhaal te doen. Wij zijn er voor jou! 

Ik ben er voor jou!

Voel jij je verdrietig, machteloos of juist boos door wat je op je werk hebt meegemaakt de afgelopen maanden? Ben je bang wat de komende periode nog gaat brengen? Wil je graag met een onafhankelijke persoon over je zorgen praten? Vraag gratis onze mentale ondersteuning aan. Met ‘Samen sta je sterker’ bieden professionele coaches je op vrijwillige basis een luisterend oor. Zij helpen jou om te gaan met de extra werkdruk die de coronacrisis met zich meebrengt. Maak hier gebruik van, omdat het belangrijk is om ook goed voor jezelf te zorgen.

Hoe werkt het?

Door het formulier in te vullen koppelen we je aan een coach. Zij hebben zich aangemeld als vrijwilliger om medewerkers in zorg en welzijn te coachen. De coach belt je en vraagt of het schikt om te praten. Komt het op dat moment niet uit, dan maken jullie een afspraak voor een video- of telefoongesprek. Kun je niet opnemen, dan stuurt de coach je een bericht met zijn of haar gegevens zodat je zelf contact op kunt nemen op een moment of plaats die jou beter uitkomt.

Heb je twijfels of deze mentale steun iets voor je is? Aarzel je om je aan te melden omdat je twijfelt over je klachten? Meld je toch aan en ga hierover in gesprek met je coach. Samen bepalen jullie wat je nodig hebt.”

Waarom doe ik mee aan dit project?

~Doe goed en zie niet om~

Simpel. Iets voor een ander doen, onvoorwaardelijk, is voor mij een van de lessen in het leven. Samen leven en er zijn voor elkaar, daar waar nodig. Daarom doe ik mee aan dit initiatief van CNV Zorg & Welzijn.

Via deze link kun je je aanmelden om gekoppeld te worden aan een coach of voor meer informatie.

Dertigers-dip en terug naar de kern?

/in

Op zoek

In de afgelopen jaren ben ik steeds op zoek geweest naar datgene dat voor mij is weggelegd in het leven. Waarom ben ik op zoek? Omdat ik voel dat er een ‘higher purpose’ is in mijn leven. En ik ben erachter gekomen dat er voor iedereen een ‘hoger doel’ is weggelegd. Dit is de reden waarom wij geboren worden op aarde. Ik ben op zoek gegaan naar mezelf. Naar mijn kern.

Opbouwen

De aanleiding startte op mijn 28e levensjaar. Toen ik mijn allereerste echte relatie verbrak. Met ‘echte’ bedoel ik; samenwonend met leuke vriend, interessant werk, leaseauto voor de deur, koopappartement dat van scratch af aan gebouwd was en veel vrienden. In de opbouwfase van dit alles was ik supergelukkig. Ik voldeed aan de maatschappelijke norm. Heel belangrijk vond ik dat, want je zou maar buiten de boot vallen, dat ging mij niet gebeuren. Nee, ik was een geslaagd exemplaar van Surinaamse afkomst.

 

Rennen

Na het eerste jaar in de gelukzaligheid van het samenwonen, dacht ik op een dag op de bank zittend met een kop thee in het rond kijkend: “is dit nou het leven?” Saai! Tijd voor een HBO opleiding en een nieuwe baan. Weer een jaar verder… Rennen van hot naar her. Ik had immers meer ballen hoog te houden: werk, studie, familie, vrienden, sporten, huishouden én mijn relatie. Alles in het kwadraat, want tja, in mijn hoofd bestond perfectie.

Lusteloos

Op een avond ging ik vroeg naar bed. Ik was lusteloos, moe en ik was ook nog eens ongesteld. Langzaam drupte de tranen over mijn wangen. Wat was er nou aan de hand? Ik was toch gelukkig? Had het toch allemaal voor elkaar? Ja, druk was het wel, maar ik was toch sterk en wilskrachtig?

Volgende ochtend gewoon naar mijn werk, waar ik merkte dat ik me ook daar niet lekker in mijn vel voelde. Gezeik op kantoor, waar de Managing Director een relatie had met de Marketing Assistent. Boos was ik daarover, ontzettend boos.

Huishoudgeld

Als klap op de vuurpijl zag ik dat de laatste maanden honderden euro’s van onze ‘en/of’ rekening waren gepind. Vanzelfsprekend ging ik verhaal halen bij mijn vriend. “Af en toe waagde hij een gokje in het casino”, zei hij. Lang verhaal kort; mijn toenmalige vriend was gokverslaafd, al het huishoudgeld naar de Filistijnen. Keer op keer.

Ik had geen probleem

Dit was de eerste keer dat ik hulp ben gaan zoeken. Het centrum voor alcohol, drugs en gokverslaving zou mij wel een handleiding kunnen verstrekken, hoe om te gaan met een gokverslaafde. Ik had het mis. De vraag werd teruggekaatst in de vorm van; ‘wat mag jij doen om hiermee om te gaan?’ Pppfff, serieus, ík had toch geen probleem? Na erover nagedacht te hebben, zei iets in mij dat hier toch een kern van waarheid in kon zitten. Dus ingeschreven en ik mocht deelnemen aan de partnergroep voor gokverslaafden. Nog steeds in de weerstand, dacht ik; ‘ik zit hier wel, maar dit gaat niet over mij.’

Wat laat ik toe?

Langzaamaan werd duidelijk dat het hier ging over grenzen stellen. Wat laat ik toe in mijn leven? En waarom laat ik dit toe in mijn leven? Ik kwam erachter dat ik zelf issues had uit mijn jeugd, waar ik nog nooit bij stilgestaan had. Langzaamaan werd duidelijk dat ik zelf overtuigingen en patronen had opgebouwd, waar ik mee te dealen had. Op dat moment, op 28 jarige leeftijd, wist ik nog niet welke impact deze patronen zouden hebben op de komende 20 jaar van mijn leven . Wat ik wel wist, is dat ik het lef, de moed en de spirit had om uit te vinden wat het pad is om mijn kern te vinden. En het was maar goed, dat ik niet wist dat dit proces van ontwikkeling naar de kern de komende jaren in meer en mindere mate in beslag zou nemen. Anders was ik er nooit aan begonnen.

Verwachtingen

Nu weet ik; de kern van een mens ligt diep, maar is zeker bereikbaar en zichtbaar. We worden overspoeld door maatschappelijke verwachtingen. Maar vanuit onze kern, zijn wij als mens heel en kunnen we er zijn met onze eigen verwachtingen van het leven, voor ons zelf en voor een ander.

Hoe mooi is dat! Wil jij ook terug naar je kern?

Word vervolgd!